استدعى الاب ابنه لغرفته وما ان رأه امامه الا وبادر بتوجيه هذا السؤال

الاب : هتعرف يابنى تحافظ على الثروه اللى هتورثها من بعدى

الابن : طبعا يا بابا دانا تربيتك

الاب : يعنى هتعرف تربى الكتاكيت زى ما انا ربيتهم

الابن : ( باندفاع وحماسه الشباب ) اكيد

الاب : طيب هات الكرتونه اللى فيها الكتاكيت دى

سارع الابن باحضار الكرتونه ووقف امام ابيه

الاب : اقلب الكرتونه على الارض وورينى ازاى هتقدر تلم فيها الكتاكيت

وبسرعه قلب الابن الكرتونه وما ان رفعها حتى انطلقت الكتاكيت فى ارجاء الغرفه واندفع الابن خلفها يحاول جمعها مره اخرى

لكن هيهات ، وبعد ان ادركه الفشل وقف امام ابيه وقد ارتسمت على وجهه البلاهه والغباء ولم يوقظه الا صفعه قويه من ابيه

الاب : شوف يا بنى اللى هاوريهولك .... ده خلاصه 27 سنه فى تربية الكتاكيت

ثم اخذ الاب الكرتونه بعد ان جمع فيها الكتاكيت اخذ يهزها بقوه

يمينا ويسارا وسط صراخ متواصل من الكتاكيت ما لبث ان تلاشى

وانقطع نتيجه ما اصابها من اعياء

الاب : الان فقط نقلب الكرتونه

وما ان رفعها الا وشاهد الابن الكتاكيت لا تحرك ساكنا مما اصابها من اعياء ودوار ثم قام بتعبئتها فى الكرتونه بمنتهى

السهوله واليسر



الاب : الوقت يا ابنى اتعلمت اهم حاجه فى تربيه الكتاكيت وهى :

اتعبهم يريحوك لكن لو ريحتهم هيتعبوك